اول. جهان بر دوش مردان و زنانی است که عزم راسخ و روشنی برای فهم هستی دارند؛ آنانکه نگاه ویژهشان، ریشه در شناختی ژرف دارد و دانشی گسترده؛ و در انتقال آن به دیگران، بیدریغاند و بخشنده. ما چه سعادتمندیم که در روزگاری زندگی میکنیم که نسل این قبیل زنان و مردان، همچنان پابرجاست و دسترسی بدانها میسّر و مقدور. در این شماره، به سراغ دکتر محمود مدبّری رفتهایم که هم روحی بلند دارد و هم دلی دریایی؛ و از آن مهمتر، در انتقال دانستهها و دریافتهای خود، چه از راه تدریس و چه از طریق نگارش کتاب و مقاله، کامیاب بوده است. دکتر مدبّری، زادۀ تهران است، اما از سال ۱۳۶۴ به اینسو، در کرمان زندگی کرده و خاطرات زیبا و خوشایندی از خود در ذهن چندین نسل از دانشآموختگان رشتۀ زبان و ادب فارسی در دانشگاه کرمان، بهجای نهاده است. برای دکتر مدبّری، آرزوی تندرستی داریم و امیدواریم این خدمت کوچک را به عنوان سپاس اهالی فرهنگ و هنر کرمان از تلاشهای خستگیناپذیرشان بپذیرند.
دوم. در آبان و اسفند سال پیش، خط اول پروژۀ انتقال آب خلیجفارس به استان کرمان و یزد (گلگهر، سرچشمه، چادرملو) به طول ۸۲۰کیلومتر، به بهرهبرداری رسید. سرمایهگذار این طرح عظیم، سه شرکت یادشده بودند و هزینۀ اجرای آن، ۲۰هزار میلیارد تومان اعلام شد (خبرگزاری فارس، ۲۴ اسفند ۱۳۹۹). این طرح، با اینکه از پروژههای حیاتی برای صنعت جنوب شرق است، یکی از بزرگترین معضلات این منطقه را نیز برملا میکند و آن، بحران آب در این پهنۀ گستردۀ کویری است. آیینها و اسطورههای مرتبط با آب در استان کرمان، از دیرینگی بسیاری برخوردار است و ارج و بهای آن در فرهنگ ما، کاملاً روشن است. در این شماره، پروندۀ ویژهای را برای اهمیت آب در فرهنگ ایرانی و غفلت امروزینمان، اختصاص دادهایم.
سوم. صالح رزمحسینی، در عرصۀ کاریکاتور، نام آشنایی است و اکنون بعد از ربعقرن فعالیت مستمر، به امضای خودش رسیده است. پروندۀ سوم این شماره، به مرور کارنامۀ او اختصاص دارد. با صالح، جشنوارۀ کاریکاتور «صنعت و زندگی» را در سال ۱۳۸۹ در شهر سرچشمه برگزار کردیم که جزو افتخارات کاری من است. صالح، همهکارۀ این جشنواره بود و با تجربهای که از برگزاری جشنوارۀ کاریکاتور فوتبال برای باشگاه فرهنگی ورزشی مس کرمان بهدست آورده بود، این طرح بزرگ را به بهترین وجه به سرانجام رساند و کتاب آن نیز به چاپ رسید که جزو آثار خوب حوزۀ کاریکاتور ایرانی است.
* سفر هزاره، طاهره صفارزاده، مجموعۀ اشعار، ص۲۵۳